Προσθετική Οδοντιατρική

Ο τομέας της οδοντιατρικής που ασχολείται με την αποκατάσταση των δοντιών που για κάποιο λόγο λείπουν από το στόμα. Αποσκοπεί στην εξισορρόπηση της σύγκλεισης προσφέροντας ένα μακροπρόθεσμα σταθερό και λειτουργικό αποτέλεσμα. Για τις προσθετικές αποκαταστάσεις υπάρχει πληθώρα επιλογών τόσο σε θέμα κατασκευής όσο και σε υλικών. Μερικές προσθετικές παρεμβάσεις είναι οι εξής:

Ολική Οδοντοστοιχία: Είναι η λεγόμενη «μασέλα» που αφορά ασθενείς που έχουν χάσει όλα τους τα δόντια είτε της άνω γνάθου είτε της κάτω γνάθου.

Μερική Οδοντοστοιχία: Είναι το λεγόμενο «μηχάνημα» ή «μασελάκι» που χρησιμοποιείται για να καλύψει κενά δοντιών στο στόμα του ασθενούς. Στηρίζεται μέσω ενός μεταλλικού σκελετού στα υπάρχοντα φυσικά δόντια.

Εμφυτεύματα: Τα εμφυτεύματα δοντιών είναι ο πιο σύγχρονος και αποτελεσματικός τρόπος για την αντικατάσταση ενός δοντιού που λείπει ή και περισσότερων για ολική αποκατάσταση δοντιών της γνάθου ή ακόμη και για αντικατάσταση της τεχνητής οδοντοστοιχίας με επί-εμφυτευματική. Ο οδοντίατρος με τον γναθοχειρουργό μετά από ενδελεχή έλεγχο ορίζουν το σωστό σχέδιο θεραπείας αποκατάστασης.

Γέφυρα: Η γέφυρα είναι η κατασκευή που αντικαθιστά ένα ή περισσότερα δόντια που έχουν χαθεί. Θεωρείται ακίνητη προσθετική εργασία μιας και στερεώνεται στο στόμα με τη συγκόλληση. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες γεφυρών ανάλογα με το υλικό κατασκευής.

• Μεταλλοκεραμικές (έχουν ένα εσωτερικό πυρήνα από μέταλλο ο ποίος καλύπτεται από πορσελάνη)
• Ολοκεραμικές (κατασκευάζονται εξολοκλήρου από πορσελάνη)
• Ζιρκονίου (είτε από πυρήνα ζιρκονίου ο οποίος καλύπτεται από πορσελάνη είτε εξολοκλήρου κατασκευασμένες από ζιρκόνιο)

Στεφάνη: Είναι η λεγόμενη «θήκη» που χρησιμοποιείται για να καλύψει μεγάλο τμήμα δοντιού που λείπει λόγω τερηδόνας ή τραύματος. Αναλόγως του υλικού κατασκευής διακρίνονται σε μεταλλοκεραμικές, ολοκεραμικές και ζιρκονίου.